Olson, Clifford

Chociaż morderstwa dzieci wydają się na tyle rzadkie i bulwersujące, że mogłoby się wydawać, że ich sprawca musi szybko wpaść w ręce organów ścigania, Clifford Olson w ciągu niespełna roku zdołał zamordować w okolicach Vancouver 11 ofiar w wieku od 9 do 18 lat, zyskując miano “Bestii z Kolumbii Brytyjskiej”. Ponieważ wśród nich były zarówno dziewczyny jak i chłopcy, policja przez długi czas nie wiązała ze sobą kolejnych zaginięć. Co więcej, być może wielu ciał być może nigdy by nie odnaleziono, gdyby nie szokująca umowa, jaką morderca zawarł z prowadzącymi śledztwo, oferując im ujawnienie każdego ciała za 10 tys. dolarów kanadyjskich, a jako promocję dając “jedno ciało gratis”. Trudno w to uwierzyć, ale umowa została zawarta i sfinalizowana.

Couey, John Evander

W nocy, 24 lutego 2005 roku, 9-letnia Jessica Lunsford została uprowadzona ze swojej sypialni. Napastnik wyprowadził ją bez żadnego sprzeciwu z jej strony. Zabrał ją do przyczepy kempingowej w której mieszkał i tam zgwałcił. Następnego ranka zgwałcił ją po raz drugi. Potem zamknął ją w szafie i wyszedł do pracy. Dziewczynka spędziła w jego pokoju trzy dni.

Moseley, Winston

„O Boże, on mnie dźgnął. Proszę, pomóżcie mi, proszę, pomóżcie mi!” (…) „Hej, zostaw tą dziewczynę w spokoju!” (…) „Umieram! Umieram!” (…) „Widziałem jak mężczyzna szybko podbiegł do samochodu zaparkowanego pod moim oknem. Wysiadł z niego po 5 minutach i zaczął rozglądać się po okolicy.” (…) „Nie pozwoliłam mu. Powiedziałam mu, że do tej pory musiało być już co najmniej 30 telefonów.” (…) „Słyszałam wołanie o pomoc, trzy razy. Widziałam dziewczynę, która leżała na chodniku i mężczyznę, pochylonego nad nią, który ją bił.”(…) „Myśleliśmy że to kłótnia kochanków.” (…) „Szczerze mówić, to baliśmy się.” (…) „Nie chciałam, żeby mój mąż się w to mieszał.”

Stan, Colleen *

Nie było chwili wytchnienia. Cameron był tak podniecony swoim podbojem i posiadaniem niewolnicy, że wyszedł z piwnicy i po chwili wrócił tam z żoną. Oboje szybko zdjęli ubrania i zaczęli uprawiać seks tuż obok wiszącej Colleen. To był dla niej koszmar. Nigdy nie słyszała o ludziach zdolnych do takich zachowań i nie mogła zrozumieć czym sobie zasłużyła na to co ją właśnie spotkało.

Koresh, David

Koresh uchylił stalowe drzwi i został poinformowany, że agenci mają przy sobie nakaz przeszukania budynków. Gdy tylko to usłyszał, natychmiast zatrzasnął drzwi i w tym momencie ktoś zaczął strzelać. Nie jest jasne kto pierwszy wystrzelił, ale po chwili obie strony rozpoczęły regularną wymianę ognia. Ci którzy przeżyli, zeznawali później, że kule wpadały przez sufit. Oznaczało to, że agenci strzelali z helikopterów. Z kolei agenci ATF twierdzili, że nikt z tych którzy byli w powietrzu nie oddał strzału.

Bulger, James *

“Zabicie Jamesa Bulgera było aktem nieporównywalnego zła i barbarzyństwa. To dwuletnie dziecko zostało odebrane swojej matce i zabrane w krótką, ponad 4 kilometrową podróż i bestialsko zatłuczone przy torach kolejowych. Następnie jego ciało ułożono na torach kolejowych w taki sposób by przejechał po nim pociąg, co miało zatrzeć ślady morderstwa. W mojej ocenie wasze zachowanie było bardzo przebiegłe i bardzo złe.“

Shawcross, Arthur John

Kobieta leżała twarzą w dół. Plamy na skórze sugerowały wstępny rozkład, więc została zabita znacznie wcześniej. Znaczna ilość krwi spłynęła na jej plecy, a to oznaczało że długo leżała w tej właśnie pozycji. Dopiero później ktoś przekręcił jej ciało na brzuch. Pozycja w jakiej leżała, sugerowała, że po jej śmierci ktoś odbył stosunek analny ze zwłokami. Kobieta została uduszona. Gdy detektywi odwrócili ciało, zobaczyli że miała na ciele duże rozcięcie. Ktoś po jej śmierci rozciął ją od górnej części klatki piersiowej, między piersiami, aż do pochwy i wypatroszył. Po bliższych oględzinach okazało się, że miała również wycięte wargi sromowe. Morderca zrobił to później, wrócił tu żeby osiągnąć jakąś wypaczoną satysfakcję.

Stano, Gerald Eugene

“Powiedziałem pod nosem ‘Giń potworze, tak!’. Moc uderzyła w niego, szarpnął się tak mocno jak tylko mógł i to wszystko. Widziałem jak życie uchodzi z jego rąk. Czułem jakby zdjęto mi z pleców wielki ciężar. Po wszystkim, ja i moi bracia, zapaliliśmy cygara, żeby uczcić ten moment. Nie potrafię opisać tego uczucia. Poczułem się o wiele lepiej. Cieszę się, że Floryda ma jaja, żeby utrzymać karę śmierci na krześle elektrycznym. Przynajmniej jest chociaż chwila bólu. Przy zastrzyku po prostu zasypiasz.“

Graham, Harrison

Scallatino i Johnson podważyli drzwi i udało im się wejść do środka. Intensywność zapachu ich przytłoczyła i od razu założyli maseczki. W drugim pokoju również panował niesamowity bałagan. Naga kobieta której nogi widzieli przez dziurkę od klucza rzeczywiście nie żyła. Leżała na materacu, wsparta poduszkami naprzeciwko szafki z telewizorem. Nie żyła już od jakiegoś czasu, jej ciało było opuchnięte, miała nienaturalnie ułożone nogi i ręce. Miała już plamy opadowe. Obok materaca leżała jeszcze jedna kobieta. Zwłoki również było mocno napuchnięte. Miała na sobie dżinsową minispódniczkę i jasną koszulkę z napisem „Pour Toi” i nadrukowaną czerwoną różę.

Rogers, Glen Edward

Dopiero następnego dnia, 9 listopada, nad ranem, kobieta odkryła przerażającą zbrodnię. Andy leżała na przebitym łóżku wodnym. Na jej ciele było dużo ran kłutych. Dużo było również krwi, która wsiąknęła w prześcieradło i koce. Woda z łóżka zalała całą podłogę. Na plecach kobiety znaleziono kolejnych 6 ran kłutych. Glen Rogers najwyraźniej był zdenerwowany.