Olson, Clifford Chociaż morderstwa dzieci wydają się na tyle rzadkie i bulwersujące, że mogłoby się wydawać, że ich sprawca musi szybko wpaść w ręce organów ścigania, Clifford Olson w ciągu niespełna roku zdołał zamordować w okolicach Vancouver 11 ofiar w wieku od 9 do 18 lat, zyskując miano “Bestii z Kolumbii Brytyjskiej”. Ponieważ wśród nich były zarówno dziewczyny jak i chłopcy, policja przez długi czas nie wiązała ze sobą kolejnych zaginięć. Co więcej, być może wielu ciał być może nigdy by nie odnaleziono, gdyby nie szokująca umowa, jaką morderca zawarł z prowadzącymi śledztwo, oferując im ujawnienie każdego ciała za 10 tys. dolarów kanadyjskich, a jako promocję dając “jedno ciało gratis”. Trudno w to uwierzyć, ale umowa została zawarta i sfinalizowana.
Couey, John Evander W nocy, 24 lutego 2005 roku, 9-letnia Jessica Lunsford została uprowadzona ze swojej sypialni. Napastnik wyprowadził ją bez żadnego sprzeciwu z jej strony. Zabrał ją do przyczepy kempingowej w której mieszkał i tam zgwałcił. Następnego ranka zgwałcił ją po raz drugi. Potem zamknął ją w szafie i wyszedł do pracy. Dziewczynka spędziła w jego pokoju trzy dni.
Moseley, Winston „O Boże, on mnie dźgnął. Proszę, pomóżcie mi, proszę, pomóżcie mi!” (…) „Hej, zostaw tą dziewczynę w spokoju!” (…) „Umieram! Umieram!” (…) „Widziałem jak mężczyzna szybko podbiegł do samochodu zaparkowanego pod moim oknem. Wysiadł z niego po 5 minutach i zaczął rozglądać się po okolicy.” (…) „Nie pozwoliłam mu. Powiedziałam mu, że do tej pory musiało być już co najmniej 30 telefonów.” (…) „Słyszałam wołanie o pomoc, trzy razy. Widziałam dziewczynę, która leżała na chodniku i mężczyznę, pochylonego nad nią, który ją bił.”(…) „Myśleliśmy że to kłótnia kochanków.” (…) „Szczerze mówić, to baliśmy się.” (…) „Nie chciałam, żeby mój mąż się w to mieszał.”
Stan, Colleen * Nie było chwili wytchnienia. Cameron był tak podniecony swoim podbojem i posiadaniem niewolnicy, że wyszedł z piwnicy i po chwili wrócił tam z żoną. Oboje szybko zdjęli ubrania i zaczęli uprawiać seks tuż obok wiszącej Colleen. To był dla niej koszmar. Nigdy nie słyszała o ludziach zdolnych do takich zachowań i nie mogła zrozumieć czym sobie zasłużyła na to co ją właśnie spotkało.
Koresh, David Koresh uchylił stalowe drzwi i został poinformowany, że agenci mają przy sobie nakaz przeszukania budynków. Gdy tylko to usłyszał, natychmiast zatrzasnął drzwi i w tym momencie ktoś zaczął strzelać. Nie jest jasne kto pierwszy wystrzelił, ale po chwili obie strony rozpoczęły regularną wymianę ognia. Ci którzy przeżyli, zeznawali później, że kule wpadały przez sufit. Oznaczało to, że agenci strzelali z helikopterów. Z kolei agenci ATF twierdzili, że nikt z tych którzy byli w powietrzu nie oddał strzału.
Collins, John Norman Cztery dni później znaleziono kolejne zwłoki kobiety. Była to 16-letnia Maralynn Skelton. Dziewczynę skatowano na śmierć, jej zwłoki leżały niecałą milę od Joan Schell. Miała zmasakrowaną twarz, zostawioną ją w pozycji sugerującej wykorzystanie seksualne. W jej pochwę wciśnięto kilka gałęzi. Na ciele były ślady bicia paskiem z dużą klamrą. Jej ubranie leżało obok zwłok, buty stały obok stóp. W gardle miała wciśniętą niebieską tkaninę. Dziewczyna była znana policji jako narkomanka, podejrzewano, że trafiła w złe miejsce i w złe towarzystwo.
Naso, Joseph Podczas przeszukania jego domu policjanci znaleźli ogromne ilości tego typu pornografii. Znaleźli też listę z nazwiskami dziesięciu kobiet. Cztery z nich były ofiarami Naso. Na liście była też Margaret Prisco. Kobieta miała dużo szczęścia. W jego domu znaleziono tysiące zdjęć kobiet w samej bieliźnie. Przerażające było to, że kobiety wyglądały jakby były martwe. Być może były naprawdę martwe, może tylko nieprzytomne. Ze zdjęć nie dało się tego jednoznacznie określić. Wiele z nich było skrępowanych. Jak wspomniałem na początku, Naso był fotografem i istniało duże prawdopodobieństwo, że te zdjęcia zrobił on sam. Policja zabezpieczyła ponad 4000 takich fotografii.
Anthony Sowell „Sąsiedzi mówili, że smród wydobywający się z domu numer 12200, przy Imperial Avenue w Cleveland, był nie do zniesienia, w szczególności w upalne dni. Zapach przypominał mieszankę krwi i rozkładu. Pachniało śmiercią. Niektórzy mieszkańcy miasta myśleli, że to z powodu jakiejś awarii kanalizacji miejskiej, inni obwiniali lokalną rzeźnię. W czasie, kiedy ludzie zastanawiali się nad źródłem pochodzenia smrodu, w okolicy zaginęło co najmniej jedenaście kobiet. Wszystkie z nich były czarnoskóre i niezamożne. Większość była bezdomna lub mieszkała samotnie. Wiele z nich nadużywało narkotyków i/lub alkoholu. Ich rodziny twierdziły później, że te okoliczności sprawiły, że policja nie bardzo przejmowała się ich zniknięciem. Tymczasem, kobiety nadal znikały, a okropny fetor śmierci unosił się nad tamtą częścią Cleveland. Działo się tak do dnia 29 października 2009 roku, kiedy to policja, po zgłoszonej próbie gwałtu, odwiedziła dom Anthony’ego Sowella. 50-letniego właściciela nie było w środku, ale policja znalazła tam dwa ciała martwych kobiet. W kolejnych dniach odnaleziono kolejne zwłoki: w salonie, wnęce pod domem, w ogródku i pod schodami do piwnicy. Dopiero wtedy aresztowano Anthony’ego Sowella – pomimo wielu innych okazji, aby go złapać wcześniej i oszczędzić życie wielu kobiet.”
Belle Gunness „Podczas swojego pobytu w więzieniu, Ray Lamphere często wspominał o Belle swojemu koledze z celi, Harry’emu Myersowi. Myers twierdził, że Lamphere powtarzał jej imię codziennie, czasami wyglądając za zakratowane okno ich celi i mówił „Ona tam gdzieś jest, Harry.” Kiedy go wypuszczono, Myers opowiedział o dziwnym incydencie. Pewnego wieczora, podczas rozmowy, obaj mężczyźni obserwowali odwiedzających wychodzących z więzienia. Pod ich oknem przechodziła kobieta – blondynka przy kości. „Jest w rozmiarze mojej dawnej kobiety” – powiedział Lamphere. „Ludzie myślą, że ona nie żyje. Ona żyje. Harry, ona miała wielką bliznę na lewym udzie – ale tamto spalone ciało nie miało blizny. A poza tym…” Przerwał, zastanowił się chwilę, ciągle patrząc przez okno na tamtą kobietę. „Wiem gdzie jest Belle. I jest niedaleko stąd. Uwierz mi.” Gdziekolwiek była, Lamphere był tylko jednym z wielu, którzy wierzyli, że Belle żyła. W latach 30tych, prawie ćwierć wieku po procesie, pojawiała się wszędzie, od Indiany po Wschodnie Wybrzeże. Istnieje możliwość, że zamordowała kogoś ponownie.”
Bishop, Arthur Gary “Jestem homoseksualnym pedofilem oskarżonym o morderstwo. To pornografia była głównym czynnikiem który tak na mnie wpłynął. W jakiś sposób stałem się atrakcyjny seksualnie dla młodych chłopców, zacząłem fantazjować o nich, o ich nagości… Potrzebowałem obrazów bardziej dokładnych, i te obrazy w końcu stawały się zwykłe i powszednie. Odnajdywanie coraz to nowych materiałów pobudzających mnie seksualnie stało się dla mnie obsesją. Oglądanie pornografii było dla mnie jak podpalenie lontu dynamitu. Podniecało mnie to i musiałem znaleźć sposób by zaspokoić moje potrzeby, by eksplodować…“